Co robić gdy boli szyja? Ćwiczenia na odcinek szyjny kręgosłupaSiedzący tryb życia, praca przed komputerem, praca wymagająca długotrwałego pochylania głowy, brak ćwiczeń – wszystko to może wywoływać ból kręgosłupa szyjnego i przyczyniać się do rozwoju dyskopatii szyjnej. Poniżej zestawy prostych ćwiczeń rozciągających i rozluźniających mięśnie szyi i barków, które warto wykonywać w ramach profilaktyki bólów napięciowych odcinka szyjnego co trzecia osoba dorosła doświadcza dolegliwości bólowych ze strony odcinka szyjnego kręgosłupa. Najczęściej wynika to z przyjmowania nieprawidłowej pozycji ciała podczas pracy lub snu co skutkuje tzw. bólem napięciowym. Warto zaopatrzyć się wtedy w poduszkę ortopedyczną do snu lub dysk do siedzenia aby zmnieszyć negatywny skutek niewłaściwych pozycji podczas tych czynności. Do innych źródeł bólu zaliczyć można: stres pracę przy komputerze stany zwyrodnieniowe stany zapalne w obrębie szyi brak ruchu lub przeciążenie wysiłkowe przebywanie w przeciągu choroby tarczycy powodujące ucisk gruczołu Nie powinniśmy lekceważyć żadnych dolegliwości w obrębie szyi, każdy utrzymujący się ból szyi należy traktować jako sygnał alarmowy, który powinien skłonić nas do tego, by bliżej przyjrzeć się temu bliżej. Z bólem kręgosłupa nie ma żartów. Jeśli dokuczają ci silne dolegliwości bólowe w obrębie szyi i barków, które nie ustępują pomimo przyjmowania leków przeciwbólowych, a poza bólem pojawiają się dodatkowe objawy udaj się do specjalisty z dziedziny ortopedii, neurologii lub neurochirurgii, który przeprowadzi z Tobą wywiad, zleci diagnostykę obrazową i postawi diagnozę. Postępuj wtedy wg zaleceń lekarskich i korzystaj z wiedzy sprawdzonych, wykfalifikowanych fizjoterapeutów. Wybierz produkty dla siebie Dodatkowe objawy bólu szyi: drętwienie i mrowienie rąk trzaski i zgrzytanie w szyi zaburzenia siły mięśniowej brak możliwości utrzymania przedmiotów w ręce bóle barku uczucie ciągnięcia wzdłuż szyi szumy w uszach ograniczenie ruchów (wymuszone ustawienie szyi) Choroby, które mogą powodować ból szyi: zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa dyskopatia szyjna rwa ramienna zniszczenie kręgów w wyniku osteoporozy zwężenie kanału kręgowego w odcinku szyjnym Jeśli natomiast dolegliwości bólowe pojawiają się sporadycznie, nie są bardzo nasilone i mają związek z długotrwałą pracą przy biurku lub pracą w niewygodnej pozycji (np. z mocno pochyloną szyją) wówczas warto skorzystać z ćwiczeń, które pomogą rozluźnić napięte mięśnie szyi i barków, a co za tym idzie złagodzić odczucia bólowe. Bardzo często stosowany jest kinesiotaping jako pomoc w uzyskaniu rozluźnienia w obrębie szyi oraz uzyskaniu działania przeciwbólowego. Siedzący tryb życia, praca przed komputerem, stres, brak lub bardzo mała aktywność fizyczna w ciągu dnia – to wszystko odbija się na naszym zdrowiu i uwydatnia się w obrębie szyi i barków. Warto pamiętać, że każde łagodne zmiany i dolegliwości z czasem mogą doprowadzić nawet do zmian zwyrodnieniowych, dlatego warto zawczasu nim przeciwdziałać. Poniżej przedstawiamy kilka wskazówek i zestaw ćwiczeń dla osób, którym towarzyszy ból w obrębie szyi. Ćwiczenia zajmą Ci kilka minut, są proste, efektywne i wykonasz je bez problemu w domu. Sprawdź ofertę >> Leki przeciwbólowe i przeciwzapalne Ćwiczenia na odcinek szyjny kręgosłupa W trakcie ćwiczeń obserwuj swoje ciało. Każde nieprawidłowości lub dodatkowe odczucia bólowe powinny skłonić Cię do zaprzestania gimnastyki. Rozciąganie mięśni szyi i barków Ćwiczenie 1 usiądź w pozycji wyprostowanej rozstaw stopy na podłodze, na szerokość bioder prawą rękę połóż na udzie i opuść prawy bark, lewą rękę przełóż nad głową i oprzyj nad prawym uchem przechyl głowę w lewą stronę nie naciskaj ręką głowy wytrzymaj w takiej pozycji 20 sekund, następnie wróć do pozycji wyjściowej odczekaj 5 sekund potem powtórz ćwiczenie. Wykonaj ćwiczenie pięć razy na każda stronę. Pamiętaj aby wykonywać ćwiczenie do granicy bólu. Ćwiczenie 2 siedząc w pozycji wyprostowanej, połóż lewą rękę na brodzie cofaj brodę w tył bez zadzierania nosa wytrzymaj 20 sekund, wróć do pozycji wyjściowej. Zrób 5 sekund przerwy Ćwiczenie powtórz pięć razy. Rozluźnienie mięśni szyi i barków Ćwiczenie 1 ręce spleć z tyłu głowy naciskaj nią na dłonie i nie pozwól się odchylić wytrzymaj w tej pozycji 15 sekund Ćwiczenie powtórz trzy razy, a następnie rozluźnij mięśnie. Ćwiczenie wykonaj do granicy bólu. Ćwiczenie 2 prawą rękę przyłóż do prawego ucha głową naciskaj na rękę, ta z kolei powinna stawiać opór w tej pozycji wytrzymaj koło 10 sekund i rób kilkusekundową przerwę Ćwiczenie powtórz 3-4 razy. Powtórz ćwiczenie na lewą stronę. Ćwiczenie wykonaj do granicy bólu. Ćwiczenie 3 siądź prosto i rozstaw stopy. połóż obie ręce na czole i z całej siły naciskaj nim na dłonie. wytrzymaj tak 15 sekund i rozluźnij mięśnie. Ten sam motyw wykonaj 3-4 razy. Ćwiczenie wykonaj do granicy bólu. Ból kręgosłupa szyjnego – jak go uniknąć Ćwiczenia rozciągające i rozluźniające mięśnie szyi i barków warto wykonywać kilka razy dziennie, w ramach przerwy od pracy oraz zawsze wtedy, gdy pojawiają się pierwsze objawy bólów napięciowych. Ćwiczenia na kręgosłup szyjny są niezwykle łatwe, a wykonywać je można w szkole, pracy czy nawet podczas jazdy samochodem. Należy jednak pamiętać, że jeśli mamy do czynienia z ostrym i uporczywym bólem, nie warto zwlekać z wizytą u specjalisty (ortopedy, neurologa, neurochirurga), który może zalecić podjęcie bardziej zdecydowanych kroków. Czasami niezbędne będzie wykonanie kilku dodatkowych badań bądź skierowanie na odpowiedni zabieg – każdy przypadek jest indywidualny i wymaga indywidualnego podejścia. U wielu pacjentów skutecznym rozwiązaniem na te dolegliwości będzie rehabilitacja, specjaliści zapewniają, że systematyczne wykonywanie ćwiczeń przynosi upragnioną ulgę. Może Ci się przydać >> piłki, gumy rehabilitacyjne (akcesoria do ćwiczeń) Jak prawidłowo siedzieć? plecy powinny być oparte o krzesło, należy się przysunąć do stołu, abyśmy swobodnie mogli trzymać na nim przedramiona, nie wolno zakładać nogi na nogę (zachowajmy kąt prosty w zgięciach łokci i stawach kolanowych) bardzo ważna jest odpowiednia regulacja krzesła (wysokości, kątów pochylenia) jeżeli krzesło nie jest wyposażone w regulację ustawienia odcinka lędźwiowego warto zapatrzyć się w specjalną poduszkę, która umożliwia uzyskanie prawidłowej pozycji Polecamy >> korektor lędźwiowy W ciągu dnia dobrze jest jak najczęściej odchodzić od komputera, robić sobie przerwy, a po pracy starać się już jak najmniej autorze: Fizjoterapeuta z doświadczeniem w branży produktów ortopedycznych i rehabilitacyjnych. Prywatnie pasjonatka zdrowego odżywiania i aktywności fizycznej.

Dodatkowo, w znaczący sposób zostaje zminimalizowany zakres ingerencji w układ kostno-stawowy kręgosłupa. Całkowity czas, w jakim wykonuje się omawianą procedurę wynosi około 60-120 minut. Po zabiegu pacjent może w pierwszej dobie pooperacyjnej zostać już spionizowany, zaś w następnej dobie udaje się zazwyczaj do domu.

Jaki jest czas rekonwalescencji po endoskopowej operacji kręgosłupa? Endoskopowa operacja kręgosłupa jest minimalnie inwazyjna, co pozwala na szybszy powrót do zdrowia niż w przypadku tradycyjnych metod chirurgicznych. Pacjent może otrzymać środki przeciwbólowe w celu złagodzenia początkowego bólu i dyskomfortu związanego z operacją.

Dlaczego rehabilitacja po operacji odcinka szyjnego jest tak ważna? Przyczyn jest kilka. Zauważcie, że zabieg to wydarzenie dość “traumatyczne” dla tkanek i struktur kręgosłupa, które potrzebują czasu na regenerację. Operacja dyskopatii odcinka szyjnego najczęściej polega na usunięciu uszkodzonego dysku, a w jego miejsce wstawiany jest implant lub klatka międzytrzonowa. Wszystko po to, aby odbarczać struktury nerwowe i pozbyć się bólu. Obecnie coraz częściej stosuje się implanty ruchome, które wg producentów dają możliwość pewnego ruchu operowanego segmentu. Pomimo że zadaniem zabiegu jest poprawa komfortu życia pacjenta, ma on także pewne skutki negatywne. Jakie? Zauważcie, że kręgosłup to bardzo skomplikowana biomechanicznie struktura. W wielu przypadkach lekarze są zmuszeni połączyć dwa sąsiednie segmenty, co nazywamy stabilizacją lub fuzją. Taki zabieg powoduje, że kręgi nie poruszają się na danym poziomie. Stwarza to możliwość pojawiania się przeciążenia i niestabilności na poniższym lub powyższym segmencie. Co więcej, struktury naszego kręgosłupa muszą przyzwyczaić się do nowej sytuacji. Lata przed operacją dochodziło do obniżenia dysku, czyli zmniejszenia przestrzeni międzytrzonowej. Zabieg ma na celu poszerzenie tej odległości, co jak najbardziej jest korzystne dla struktur nerwowych, niemniej jednak jest to sytuacja nowa dla mięśni, więzadeł i stawów. Rehabilitacja jest zatem niezbędnym elementem, który pozwoli na odzyskanie prawidłowej ruchomości na innych segmentach, zmniejszenie napięcia w tkankach, poprawę siły mięśniowej, a także pozbycia się bólu. Zabieg fuzji odcinka szyjnego W dzisiejszym artykule postaram się odpowiedzieć na podstawowe pytania dotyczące rehabilitacji po operacji dyskopatii odcinka szyjnego: 1. Kiedy można zacząć rehabilitację? Rehabilitacja tak naprawdę rozpoczyna się już w pierwszej dobie po operacji. Wszelkie zalecenia, które usłyszycie od fizjoterapeuty jeszcze w szpitalu dotyczące prawidłowego podnoszenia się, dozwolonych ruchów szyi, czy używania kołnierza pozwalają na szybszy powrót do sprawności. W naszym kraju najczęściej pacjent jest wysyłany na regularne zabiegi rehabilitacyjne dopiero po 4-6 tygodniach od zabiegu. Jest to pewnego rodzaju standard, ponieważ lekarze chcą chronić odcinek szyjny w czasie fazy podstawowego gojenia. W mojej opinii jest to zdecydowanie za późno. Kiedy powinniście zgłosić się na rehabilitację po wyjściu ze szpitala? Jeśli czujecie ból i napięcie w obrębie szyi, ramion, łopatek, odcinka piersiowego, możecie zgłosić się jak najszybciej. W innych przypadkach do dwóch tygodni po zabiegu. 2. Jak długo należy uczęszczać na zabiegi po operacji? Jest to sprawa bardzo indywidualna. Z pewnością pod nadzorem fizjoterapeuty powinniśmy być przez pół roku po zabiegu. Nie oznacza to oczywiście, że musicie uczęszczać na terapię kilka razy w tygodniu przez tak długi okres. Chodzi tu bardziej o pewien nadzór. Najważniejsze są pierwsze 3 miesiące. W tym czasie jesteśmy w stanie odzyskać właściwy zakres ruchu i nauczyć pacjenta odpowiednich ćwiczeń. Rehabilitacja po operacji odcinka szyjnego to wielomiesięczny proces 3. Czy należy nosić kołnierz? Kołnierz zalecany przez większość lekarzy przez 4-6 tygodni po zabiegu. Dzięki niemu nasza szyja jest zabezpieczona, szczególnie w czasie przebywania na zewnątrz, czy w środkach komunikacji. Kołnierz zabezpiecza przed nadmiernymi ruchami i szarpnięciami szyi. Co więcej, jego stosowanie oddziałuje także na sferę psychiczną. Strach przed ruchem jest zazwyczaj na tyle duży, że pacjent po operacji boi się wyjść z domu. Kołnierz pozwala zatem zwiększyć komfort i bezpieczeństwo w czasie codziennego funkcjonowania. Coraz częściej spotykamy jednak lekarzy, którzy nie zalecają kołnierza. Uważają, że potrzeba zabezpieczenia odcinak szyjnego po operacji jest znikoma. 4. Czy po zabiegu mogę odczuwać dolegliwości? Tak! Szczególnie w czasie pierwszych tygodni. Wszystkie struktury potrzebują czasu na wygojenie, a także na przystosowanie się do nowej sytuacji biomechanicznej. Zazwyczaj przez wiele lat przed zabiegiem nasz dysk chorował, stopniowo obniżając swoją wysokość. Tak jak pisałam wcześniej, w czasie zabiegu lekarze umieszczają pomiędzy dwa kręgi implant, który jest czymś zupełnie nowym dla naszych mięśni i stawów. Kolejny element dotyczy podrażnienia nerwów. Zauważcie, że pacjent zazwyczaj decyduje się na zabieg w momencie, kiedy cierpi z powodu znacznych objawów neurologicznych. Mówimy tu o bólu promieniującym do kończyny górnej, osłabionej sile mięśniowej, zaburzeniach czucia skórnego. Objawy te są wynikiem ucisku na korzenie nerwowe znajdujące się w okolicach dysku. Oczywiście po zabiegu możecie czuć natychmiastową poprawę. Nie zawsze jednak tak się dzieje. W wielu przypadkach nasze nerwy potrzebują czasu i rehabilitacji. Jak długo przebiega taka regeneracja? Jest to zależne od kilku czynników. Po pierwsze, od stopnia podrażnienia i uszkodzenia nerwów w przebiegu dyskopatii. Po drugie, istotne są tu także pewne cechy indywidualne. W niektórych przypadkach pełne dochodzenie do formy może trwać nawet wiele miesięcy. 5. Rehabilitacja po operacji odcinka szyjnego- jak powinna wyglądać? Rehabilitacja po operacji odcinka szyjnego to proces, w którym zwracamy uwagę na kilka elementów. Pierwsze tygodnie to okres, kiedy staramy się pozbyć nadmiernego napięcia mięśniowego w obrębie odcinka szyjnego, piersiowego, a także obręczy barkowej. Bardzo bezpieczne jest tu zastosowanie technik tkanek miękkich np. manipulacji powięziowych. Już w pierwszym tygodniu wprowadzamy także ćwiczenia pobudzające osłabione mięśnie. W czasie pobytu w szpitalu powinniście otrzymać instruktaż dotyczący dozwolonych ruchów odcinka szyjnego. Pacjenci często boją się zdejmować kołnierz i wykonywać nawet niewielkie ruchy, co jest jak najbardziej działaniem niewłaściwym. Takie zachowania prowadzą do dużych ograniczeń ruchomości. Kołnierz należy zdejmować w domu w celu wykonywania delikatnych ruchów w małym zakresie. Dokładne wytyczne zależą od rodzaju zabiegu i poziomu operowanego, dlatego niezbędny jest tu kontakt z rehabilitantem. W miarę upływu czasu wprowadzamy coraz więcej technik i ćwiczeń, których celem jest odzyskanie prawidłowego zakresu ruchu. Myślę, że jest to jedne z najważniejszych zadań rehabilitacji w takich przypadkach. Dlaczego? Zauważcie, że ograniczenie ruchomości szyi występuje najczęściej już przed zabiegiem, co jest spowodowane powtarzającymi się stanami zapalnymi, bólem, a także współistniejących zmian w stawach międzykręgowych. Wykorzystanie pracy kończyn górnych do wzmacniania odcinka szyjnego Bardzo istotnym elementem rehabilitacji są także ćwiczenia wzmacniające zarówno mięśnie okolicy szyi, obręczy barkowej i kończyn górnych. Kiedy możemy rozpocząć ćwiczenia? Wszystko zależy, o jakich ruchach mówimy. Pamiętajmy, że do 4-6 tygodnia po zabiegu trwa faza wstępna gojenia po zabiegu, dlatego nasze działania są dość ograniczone. W tym czasie wprowadzamy delikatne napięcia izometryczne, pracę kończynami górnymi, a także ćwiczenia z wykorzystaniem koordynacji wzrokowo-ruchowej. Po tym okresie zaczynamy wprowadzać coraz więcej ćwiczeń wzmacniających, wykorzystując pracę w podporach, z gumami czy ciężarkami. Ważna jest także ocena biomechaniczna całego narządu ruchu. Szukamy zaburzeń, które mogą mieć wpływ na przeciążenie odcinka szyjnego. Skupiamy się także na obszarach dość odległych tj. mięśnie brzucha, czy pośladków. Z pewnością zapytacie, jaki związek ma brzuch z szyją? Pamiętajcie, że nasz narząd ruchu jest całością, a prawidłowe napięcie w obrębie mięśni kończyn dolny miednicy i brzucha warunkuje odpowiednią pracę górnych elementów. Dodatkowo warto zadbać o właściwe podparcie odcinka szyjnego w trakcie snu. Możecie skorzystać ze specjalistycznych poduszek ortopedycznych. Nie zawsze jednak są one korzystne, co wyjaśniam w moim kolejnym artykule. Sprawa jest bardzo indywidualna, a ułożenie głowy w czasie leżenia musi być dobrane do budowy naszego całego kręgosłupa i szerokości barków. Nie powinniście korzystać z poduszki ortopedycznej, jeśli w trakcie jej używania czujecie dyskomfort lub co gorsza, pojawia się ból. 6. Jakie ćwiczenia są zakazane po zabiegu? W okresie pierwszych 4-6 tygodni praktycznie nie wprowadzam pacjentom żadnych statycznych pozycji rozciągających, ponieważ zazwyczaj przynoszą one duże podrażnienie i ból. Zastępujemy je pracą manualną na tkankach miękkich, a także delikatnymi ćwiczeniami ruchowymi. Niestety wielu pacjentów szuka ćwiczeń w Internecie, gdzie głównie prezentowane są właśnie ćwiczenia rozciągające i izometryczne. Pamiętajcie, że rehabilitanci dysponują różnorodnymi metodami aktywizacji mięśni odcinka szyjnego. Możemy pracować poprzez wykorzystanie pracy kończyn górnych, wzroku, a także łącząc te elementy z ruchem kończyn dolnych i całego tułowia. Ćwiczenia izometryczne są pomocne, ale nie u każdego pacjenta. Osoby z większymi dolegliwościami bólowymi często nie tolerują izometrii, dlatego w takich przypadkach szukamy innych sposobów aktywacji mięśni. Po 4-6 tygodniach zaczynamy wprowadzać coraz bardziej zaawansowane ćwiczenia z większym obciążeniem. Nadal jednak musimy uważać na aktywności, w których szyja ulega nadmiernym odchyleniom. Dzieje się tak np. w czasie “brzuszków”, czy ćwiczeń gimnastycznych. Z takimi aktywnościami warto poczekać jeszcze kilka miesięcy, z niektórych będziemy musieli zrezygnować nawet na dłużej. Kiedy możliwy jest powrót do sportu? Wszystko zależy od konkretnej dyscypliny. Jeśli mówimy o bieganiu, czy innych aktywnościach niemających dużego wpływu na przeciążenie kręgosłupa, nawet już po 3-4 miesiącach. Niestety, jeśli mówimy o sportach, gdzie dochodzi do gwałtownych ruchów głową, sprawa jest bardzo indywidualna. Niektórzy pacjenci wrócą do pełnej aktywności dopiero po wielu miesiącach. Pamiętajmy, że patologie odcinka szyjnego są dość złożone, dlatego decydując się na powrót do ćwiczeń, które znacznie obciążają odcinek szyjny, musimy ocenić wiele aspektów. Co więcej, przebieg procesu gojenia i regeneracji tkanki nerwowej jest bardzo różny. Każdy pacjent inaczej przykłada się do rehabilitacji i zaleceń. Wszystkie te elementy powodują, że oszacowanie czasu powrotu do aktywności wymaga ścisłej współpracy z fizjoterapeutą i lekarzem prowadzącym. Powrót do aktywności fizycznej po operacji odcinka szyjnego jest sprawą bardzo indywidualną. 7. Czy zabiegi fizykoterapeutyczne są niezbędne po zabiegu? W Polsce standardowo zaleca się uczęszczanie na różnorodne zabiegi fizykoterapeutyczne po zabiegu. W wielu mniejszych miejscowościach pacjenci nie mają dostępu do innych form terapii. Niestety tak naprawdę zabiegi te mają znikome działanie. Mogą w niewielkim stopniu przyczynić się do zmniejszenia dolegliwości bólowych. Nie wpłyną jednak na elementy dla nas najbardziej istotne tj. nadmierne napięcie mięśni i odzyskanie właściwego zakresu ruchu. W przypadku znacznych zaburzeń siły mięśniowej pomocna może okazać się elektrostymulacja. Zabiegi fizykoterapeutyczne są tylko dodatkiem do działań rehabilitacyjnych po operacji odcinka szyjnego

Czy można chodzić po operacji kręgosłupa? Chodzenie jest jak najbardziej wskazane a dystans powinien być zwiększany z dnia na dzień, na tyle na ile pozwala na to samopoczucie i komfort. Unikaj prowadzenia pojazdu przez 8 tygodni po operacji lub dłużej, jeśli występuje znaczna utrata funkcji lub odczucia w jednej lub obu nogach / stopach. 5 powodów dla których unikałbym operacji kręgosłupa. Przez: Jan Jaśkowski W dzisiejszych czasach ponad 80% z nas odczuje silny ból kręgosłupa przynajmniej raz w życiu. Bóle kręgosłupa są po przeziębieniu najczęstsza przyczyną zwolnień lekarskich. Koszt związany z bólami kręgosłupa w USA szacuje się na dziesiątki miliardów dolarów rocznie. Pomiędzy 1998 a 2008 rokiem liczba operacji kręgosłupa w USA wzrosła trzy krotnie i obecnie przekracza milion operacji rocznie. Leczenie chirurgiczne przez wielu lekarzy oraz pacjentów uznawane jest za najskuteczniejszą formę leczenia. Jednak liczne badania naukowe zaprzeczają temu twierdzeniu. Spójrzmy czy warto poddać się operacji kręgosłupa. Operacje kręgosłupa mają za zadanie odbarczyć uciskany korzeń nerwowy i/lub ustabilizować niestabilny staw. Te zabiegi powinny zmniejszyć podrażnienie struktur anatomicznych kręgosłupa i tym samym wyleczyć dolegliwości bólowe. W rzeczywistości wyglada to jednak inaczej. Ból nie zawsze wywołany jest uszkodzeniem struktur anatomicznych. Powstawanie bólu, w tym bólu kręgosłupa to bardzo skomplikowany proces i często jest niezależny od stopnia uszkodzenia struktury anatomicznej (np. dysku międzykręgowego). Więcej o powstawaniu bólu możesz przeczytać tutaj. Jak pokazują badania naukowe ( nie tylko amerykańskich naukowców ), 20% dwudziestolatków i aż 40% osiemdziesięciolatków ma protruzję dysku międzykręgowego i nie odczuwa dolegliwości bólowych kręgosłupa. Blisko 50% dwudziestolatków i 96% osiemdziesięciolatków ma zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa i nie odczuwa dolegliwości bólowych! Można zatem wywnioskować, że sama zmiana strukturalna nie jest przyczyną powstawania bólu. Czynnikiem który najbardziej wpływa na odczuwanie bólu jest nasz stan emocjonalny i sytuacja społeczna. Osoby cierpiące na przewlekły stres czy depresję cześciej, dłużej i mocniej odczuwają ból niż osoby mniej obciążone psychicznie. 2. Operacje chirurgiczne nie leczą przyczyny powstania schorzenia. Chirurdzy uważają, że usunięcie przepukliny dysku międzykręgowego czy stabilizacja niestabilnych kręgów rozwiąże problem. Niestety zdają się zapominać, że powstanie przepukliny czy niestabilności zazwyczaj związane jest z dysfunkcją innych stawów. W swoim gabinecie niezwykle często diagnozuję u pacjentów ograniczenie ruchomości w odcinku piersiowym kręgosłupa czy chociażby w stawach biodrowych. Te ograniczenia powodują nadmiar ruchomości w odcinku lędźwiowym co prowadzi do przeciążenia dysków międzykręgowych i innych struktur anatomicznych. A to z kolei może wywoływać dolegliwości bólowe. Chirurdzy zdają się całkowicie pomijać rolę struktur mięśniowo- powięziowych i układu nerwowego w powstawaniu bólu. Dlatego samo usunięcie czy stabilizacja uszkodzonej struktury może być co najwyżej początkiem bardziej kompleksowego leczenia zachowawczego w tym rehabilitacji. A skoro i tak czeka nas rehabilitacja to może warto od niej zacząć swoje leczenie. 3. Operacje chirurgiczne nie są bardziej skuteczne od leczenia zachowawczego. Powszechnie uważa się, że leczenie chirurgiczne jest najskuteczniejszą forma leczenia bólu kręgosłupa. Niestety ta teza nie znajduje potwierdzenia w badaniach naukowych. Podsumujmy skuteczność najczęściej stosowanych zabiegów: Stabilizacja kręgosłupa. Stabilizacja kręgosłupa polega na złączeniu dwóch kręgów ze sobą. Uważa się, że dzięki temu kręgi nie będą podrażniać struktur znajdujących się pomiędzy nimi – dysku międzykręgowego, stawów międzywyrostkowych czy korzeni nerwowych. Tę metodę stosuje się w przypadku dyskopatii, kręgozmyku, stenozy kanału kręgowego, zmian zwyrodnieniowych oraz złamań. Jest to jedna z najczęściej wykonywanych operacji kręgosłupa. Jednak liczne badania porównujące leczenie poprzez chirurgiczną stabilizację kręgosłupa z leczeniem zachowawczym dowodzą, że skuteczność obu metod obecnie jest taka sama. Jeszcze w 1993 roku badania naukowe wykazały, że skuteczność tej operacji wynosi jedynie około 30%. Na szczęście od tamtych czasów sytuacja trochę się poprawiła i obecnie skuteczność operacji stabilizacji kręgosłupa wynosi około 60%. Co ciekawe skuteczność operacji w dużej mierze zależy od stanu psychicznego i sytuacji socjalnej pacjenta, a nie od stanu fizycznego jego kręgosłupa. Musimy także pamiętać, że połączenie dwóch kręgów ze sobą powoduje przeciążenie stawów powyżej i poniżej operowanych kręgów. To prowadzi do szybszego uszkodzenia tych stawów. Chirurdzy nazwali ten stan – zespołem segmentu przylegającego. Należy dodać, że po tej operacji możliwości rehabilitacji są znacznie ograniczone. National Institute for Clinical Excellence (NICE) – instytucja zajmująca się opracowaniem wytycznych dla lekarzy w Wielkiej Brytanii nie rekomenduje wykonywania operacji stabilizacji kręgosłupa. Zastanawiające, że w Polsce jest to jedna z najczęściej wykonywanych operacji kręgosłupa. 2. Microdiscektomia. Microdiscektomia to operacja polegająca na usunięciu części dysku międzykręgowego uciskającego na korzeń nerwu. Teoretycznie takie leczenie powinno przynosić bardzo dobre rezultaty. Mamy strukturę uciskająca na nerw, usuniemy ją i ból ustąpi. Bezpośrednio po zabiegu wydaje się, że ta metoda jest skuteczna. Jednak w porównaniu z leczeniem zachowawczym jej rezultaty nie zachwycają, również w tym wypadku leczenie zachowawcze jest równie skuteczne jak leczenie operacyjne. Badacze porównali jak szybko sportowcy po takiej operacji wrócą do uprawiania swoich ukochanych dyscyplin w porównaniu do sportowców leczonych zachowawczo. Okazało się, że niezależnie od metody leczenia sportowcy tak samo szybko wracali do sportu. Jest to o tyle zaskakujące, że sportowcy to generalnie młodzi, dbający o swój organizm ludzie. Czas regeneracji u takich ludzi generalnie jest bardzo krótki. W tym wypadku jednak, ten teoretycznie drobny zabieg powodował na tyle duże zmiany, że regeneracja organizmu zajmowała tyle czasu co cały proces rehabilitacji pacjentów nie operowanych. 3. Vertebroplastyka z kyfoplastyką balonową Vertebroplastyka z kyfoplastyką balonową to stosunkowo mało inwazyjny zabieg wstrzyknięcia specjalnego cementu do złamanego kompresyjnie trzonu kręgu. Zabieg ten ma na celu odtworzenie prawidłowego kształtu kręgu i stabilizację złamania. Ma to złagodzić dolegliwości bólowe i przyspieszyć powrót do zdrowia. Niestety jak wiele zabiegów chirurgicznych i ten zabieg został wprowadzony do masowego użycia bez odpowiednich badań jego skuteczności. Kiedy już te badania wykonano okazało się, że leczenie złamań kompresyjnych kręgosłupa metodą vertebroplastyki nie jest skuteczniejsze od placebo. Potwierdziło to pięć niezależnych badań. Jak mówi raport American Society for Bone and Mineral Research standardowe zastosowanie vertebroplastyki jest obecnie niewskazane. Generalnie skuteczność operacji kręgosłupa szacuje się na około 60%. Co niestety pozostawia 40% pacjentów wymagających dalszego leczenia. Powstał nawet specjalny termin określający nieudane operacje – failed back surgery syndrom (FBSS) – syndrom nieudanej operacji kręgosłupa. Pacjenci cierpiący na FBSS stanowią poważne wyzwanie dla współczesnej medycyny. Przede wszystkim stan psychiczny tych pacjentów bardzo się pogarsza. Wiadomo również, że stan psychiczny ma ogromny wpływ na odczuwanie bólu. Wiemy też, że ponowna operacja kończy się powodzeniem tylko w około 15% przypadków. Leczenie farmakologiczne często kończy się uzależnieniem od opioidowych leków przeciwbólowych. Szacuje się, że 20% osób uzależnionych od opioidowych leków przeciwbólowych w USA cierpi na FBSS. Nawet 78% pacjentów z FBSS nie jest w stanie normalnie pracować i ma obniżony komfort życia. Cochrane Library – jedyna niezależna instytucja zajmująca się oceną skuteczności różnych metod leczenia stwierdziła, że brakuje dowodów wyższej skuteczności leczenia operacyjnego nad leczeniem zachowawczym aby je rekomendować. Jednocześnie przypomniała, że leczenie operacyjne niesie za sobą ryzyko powikłań, a wśród pacjentów leczonych zachowawczo powikłania nie występują. 4. Operacje chirurgiczne niosą ze sobą ryzyko powikłań. Ktoś czytający ten artykuł może sobie pomyśleć, że skoro operacje są tak samo skuteczne jak leczenie zachowawcze to może lepiej poddać się szybkiej operacji niż męczyć się na rehabilitacji. Niestety leczenie operacyjne od leczenia zachowawczego odróżnia bardzo ważny aspekt. Leczenie operacyjne niesie ze sobą ryzyko licznych powikłań. W zależności od badań ilość powikłań może sięgać nawet 45%! Do najczęstszych należą infekcje, w tym infekcje wymagające ponownej operacji, uszkodzenie opony twardej rdzenia kręgowego i wyciek płynu mózgowo-rdzeniowego, zakrzepica żył głębokich w tym zator tętnicy płucnej, ból spowodowany nieprawidłowym umieszczeniem śrub i protez, wyciek cementu poza trzon kręgu, infekcje dróg moczowych i wiele innych. Średnio 25% operacji kończy się powikłaniami. Opublikowane w 2016 roku badania pokazują, że pacjenci po operacji na kręgosłupie szyjnym są 50% bardziej narażeni na zachorowanie na zarastające zapalenie torebki stawu ramiennego inaczej zamrożony bark. Bardzo bolesne schorzenie. Ponadto należy dodać że nawet 30% pacjentów wymaga ponownej operacji. 5. Operacje chirurgiczne są niezwykle drogie. W tym momencie wielu czytelników pomyśli sobie: to nie mój problem, NFZ płaci. Niestety, to Ty drogi czytelniku za to płacisz. NFZ jest utrzymywany z budżetu państwa czyli z Twoich podatków. Jak powszechnie wiadomo budżet państwa stale się nie domyka i ciągle na coś brakuje. Na przykład na leczenie. Zapisy do lekarzy specjalistów przyjmowane są nawet kilka lat na przód, a kolejki na operację w specjalistycznym szpitalu mogą wynosić ponad 10 lat. W tej sytuacji szukanie oszczędności wydaje się priorytetem. A niestety tak nie jest. Średnia cena operacji chirurgicznej kręgosłupa wynosi blisko 20 tysięcy złotych! Jeżeli doliczymy do tego koszty leczenia powikłań w tym ponownej operacji to suma ta zdecydowanie wzrasta. W Polsce wykonuje się około 10 tysięcy takich operacji za które płaci NFZ. To daje nam w sumie 200 milionów złotych plus koszty leczenia powikłań i ponownych operacji. Zastanawiające jest, że lekarze wysyłają chorych na 10 -20 zabiegów fizykoterapii ( terapia ultradźwiękami, prądami itp). Generalnie mało skutecznych za to tanich – średni koszt nie przekracza tysiąca złotych. Jeśli ta terapia nie pomoże to kierują swoich pacjentów do neurochirurgów, których leczenie kosztuje 20000 pln! Za 20 tysięcy złotych mógłbyś drogi pacjencie wykupić sobie około 200 wizyt rehabilitacyjnych w prywatnym gabinecie. Z terapeutą do Twojej wyłącznej dyspozycji, z najlepszymi zabiegami, indywidualnie dobranym programem leczenia, bez kolejek i czekania. Warto się nad tym zastanowić wiedząc że skuteczność takiego leczenia jest taka sama jak leczenia operacyjnego, a nie niesie ze sobą ryzyka powikłań. Chirurgiczne leczenie dolegliwości bólowych kręgosłupa powinno być ostatecznością. Dziwi zachowanie wielu lekarzy namawiających, a czasem wręcz straszących swoich pacjentów w celu wyrażenia zgody na operację. Zwłaszcza w przypadku gdy dolegliwości zaczęły ustępować samoistnie lub po leczeniu zachowawczym. Podsumowując trzeba podkreślić że operacje chirurgiczne bywają konieczne. W przypadku niekontrolowanego oddawania moczu i kału lub niedowładu kończyny należy bezwłocznie poddać się operacji. Jednak w pozostałych przypadkach zawsze należy zacząć leczenie od rehabilitacji. Dobry osteopata czy fizjoterapeuta potrafi pomóc w nawet bardzo trudnych przypadkach. Warto poszukać specjalisty łączącego terapię manualną z terapią ruchem. Według wspomnianego już National Institute for Clinical Excelence takie skojarzenie terapii daje najlepsze efekty. Literatura: James R. Daniell and Orso L. Osti Failed Back Surgery Syndrome: A Review Article Asian Spine J. 2018 Apr; 12(2): 372-379. Tero Matti Irmola, MD; Arja Häkkinen, Prof; Salme Järvenpää, MSc; Ilkka Marttinen, MD; Kimmo Vihtonen, MD, PhD; Marko Neva, MD, Reoperation Rates Following Instrumented Lumbar Spine Fusion Spine. 2018;43(4):295-301. Reiman MP, Sylvain J, Loudon JK, Goode A Return to sport after open and microdiscectomy surgery versus conservative treatment for lumbar disc herniation: a systematic review with meta-analysis. Br J Sports Med. 2016 Feb;50(4):221-30. Yuan-Chuan Chen, Ching-Yi Lee, Shiu-Jau Chen Narcotic Addiction in Failed Back Surgery Syndrome Cho JH, Lee JH, Song KS, Hong JY, Joo YS, Lee DH, Hwang CJ, Lee CS Treatment Outcomes for Patients with Failed Back Surgery. Pain Physician. 2017 Jan-Feb;20(1): Marlene Busko Spinal Fusions Ineffective for Fracture Pain, Says ASBMR Kang JH, Lin HC Tsai MC Chung SD Increased Risk for Adhesive Capsulitis of the Shoulder following Cervical Disc Surgery. Sci Rep. 2016 May 27; Gugliotta M, da Costa BR Dabis E, Theiler R, Jüni P, Reichenbach S, Landolt H, Hasler P Surgical versus conservative treatment for lumbar disc herniation: a prospective cohort study. BMJ Open. 2016 Dec 21;6(12) Parker SL, Mendenhall SK, Godil SS, Sivasubramanian P, Cahill K, Ziewacz J, McGirt MJ. Incidence of Low Back Pain After Lumbar Discectomy for Herniated Disc and Its Effect on Patient-reported Outcomes. Clin Orthop Relat Res. 2015 Jun;473(6) Ian Harris. Surgery, the Ultimate Placebo. ^{Spędzamy zbyt wiele czasu w pozycji siedzącej. Prowadzi to do bólu pleców. Warto wstać,przejść się. Zredukujemy wtedy dolegliwości bólowe kręgosłupa. Lek. Katarzyna Szymczak. 79 poziom zaufania. Można pracować fizycznie, ale wszystko zależy od stopnia zaawansowana choroby. Powrót do zdrowia jest możliwy, jednak choroba ma} 1. Wstęp………….3 2. Budowa kręgosłupa…………. 4 3. Wady postawy Analiza błędów w postawie l ich skutków…………. 8 Profilaktyka wad postawy ………….10 4. Boczne skrzywienie kręgosłupa Etiologia i klasyfikacja…………. 11 Patogeneza i patomechanika…………. 12 Kompensacja ………….15 5. Wrodzone wady kręgosłupa klatki piersiowej i szyi…………. 166. Epidemiologia urazów odcinka szyjnego kręgosłupa Diagnostyka uszkodzeń odcinka szyjnego kręgosłupa ………….18 Wstępne rozpoznanie charakteru uszkodzenia kręgosłupa ………….18 Rozpoznanie radiologiczne uszkodzenia odcinka szyjnego kręgosłupa ………….18 Przyczyna a mechanizm urazu odcinka szyjnego kręgosłupa…………. 19 Mechanizm zgięciowy urazu…………. 20 Wyprostny mechanizm urazu ………….20 Kompresyjny (zgnieceniowy) mechanizm urazu ………….21 7. Porażenia niedowłady w przebiegu chorób kręgosłupa rdzenia kręgowego Porażenia po urazach kręgosłupa powikłanych uszkodzeniami rdzenia kręgowego…………. 22 Rodzaje uszkodzeń rdzenia kręgowego ………….22 Zasady leczenia świeżych urazów rdzenia kręgowego ………….23 8. Mechanizmy obciążeń kręgosłupa…………. 26 9. Przeciążenia kręgosłupa ………….27 10. Leczenie uszkodzeń kręgosłupa Zasady kwalifikowania chorego do odpowiedniego sposobu leczenia ………….29 Leczenie zachowawcze ………….30 Formy unieruchomienia odcinka szyjnego kręgosłupa ………….30 Możliwości korekcji nieprawidłowego ukształtowania odcinka szyjnego kręgosłupa…………. 31 Zasady postępowania z przewlekle chorym po urazie rdzenia w odcinku szyjnym ………….33 Usprawnianie w wadach postawy…………. 34 Rola ćwiczeń w leczeniu wad postawy ………….34 Zasady usprawniania w wadach postawy ………….34 Usprawnianie w bocznych skrzywieniach kręgosłupa ………….34 Znaczenie gimnastyki w leczeniu bocznych skrzywień kręgosłupa ………….34 Usprawnianie w czynnościowych bocznych skrzywieniach kręgosłupa…………. 35 Usprawnianie w idiopatycznych bocznych skrzywieniach kręgosłupa…………. 35 Usprawnianie po zabiegu operacyjnym…………. 35 Usprawnianie chorych po urazach kręgosłupa z uszkodzeniem rdzenia kręgowego ………….36 Zasady kompleksowego postępowania z chorym po urazie rdzenia kręgowego…………. 36 Zasady postępowania farmakologicznego ………….37 Postępowanie pielęgnacyjne ………….37 Wczesna rehabilitacja pourazowa…………. 37 Leczenie operacyjne ………….38 Uszkodzenia górnych segmentów odcinka szyjnego kręgosłupa ………….39 Tylny dostęp operacyjny ………….39 Przedni dostęp operacyjny ………….39 Uszkodzenia środkowej i dolnej części odcinka szyjnego kręgosłupa ………….40 Tylny dostęp operacyjny ………….40 Przedni (boczno-przedni) dostęp operacyjny…………. 40 Próby wykorzystania bezpośredniej stymulacji rdzenia kręgowego w leczeniu jego urazowych uszkodzeń…………. 41 11. Wyniki leczenia uszkodzeń części szyjnej rdzenia kręgowego 12. Późne następstwa urazu odcinka szyjnego kręgosłupa br> Zespoły bólowe…………. 43 Zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa…………. 43 13. Problemy życiowe chorych po urazie odcinka szyjnego rdzenia ………….4414. Środki techniczne do operacyjnego leczenia uszkodzeń kręgosłupa Implantaty do leczenia złamań kręgosłupa w odcinku piersiowym ………….46 Implantaty do operacyjnego leczenia złamań kręgosłupa w odcinku lędźwiowym…………. 53 Implantaty do operacyjnego leczenia urazów kręgosłupa w odcinku szyjnym…………. 59 Różne systemy stabilizacji kręgosłupa…………. 62 Wnioski…………. 67 Literatura…………. 69 Pobrań : 1 Pobierz, wysyłając SMS o treści pod numer 92505 Wpisz otrzymany kod : Po wpisaniu kodu, kliknij "Pobieram PDF/DOCX", pobieranie rozpocznie się automatycznie Koszt 25 zł netto | 30,75 zł brutto WMq4lO.

1t6xcn9lyu.pages.dev/2

1t6xcn9lyu.pages.dev/2

praca fizyczna po operacji kręgosłupa szyjnego